اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری خراسان جنوبی، پرونده پیشنهاد ثبت چنار کهنسال بادامک با قدمت حدود 350 تا 400 سال در فهرست میراث طبیعی ملی را تهیه کرد.

به گزارش روابط عمومی و امور فرهنگی اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری خراسان جنوبی، علی شریعتی منش معاون میراث فرهنگی استان گفت: چنار کهنسال بادامک در مجاورت روستای خالی از سکنه بادامک در شهرستان قاین، بخش نیمبلوک، 9 کیلومتری غرب خضری دشت بیاض و فاصله 1 کیلومتری روستای فیض آباد واقع شده است.

وی افزود: این چنار کهنسال در موقعیت 672869 درجه متر شمالی 3724819 درجه متر شرقی قرار دارد. از جهت شمال به ارتفاعات و جاده دسترسی، از جنوب به روستای متروکه بادامک، از شرق به زمین های کشاورزی و از غرب به قلعه قدیمی و نیمه مخروبه روستا محدود می شود.

علی شریعتی منش ادامه داد: این چنار کهنسال در حاشیه استخری متعلق به یک چشمه آب شیرین قرار دارد که شاید زندگی آن مدیون همین چشمه باشد.

معاون میراث فرهنگی استان خراسان جنوبی اذعان داشت: تنه درخت در نزدیک زمین بسیار پهن تر و قطورتر است و محیط آن برابر 20/19 متر می باشد در حالی که محیط برابر سینه 5/9 متر است یعنی محیط تنه حدود 10 متر در منطقه یقه تنه بیشتر است.

شریعتی منش ادامه داد: تنه درخت در فاصله 5/5 متری به سه شاخه انشعاب می یابد که انشعاب شمالی قطورتر و محیطی برابر 5/4 متر دارد در حالی که شاخه جنوبی محیطی برابر 3 متر و شاخه سمت شرق محیطی برابر با 2 متر دارد.

وی افزود: سطح تاج پوششی آن 276 متر مربع، طول تاج 21 متر و عرض تاج 5/16 متر است. این چنار کهنسال 20 متر ارتفاع دارد.

وی گفت: با وجود اینکه این درخت در مجاورت روستای متروکه بادامک قرار دارد اما مردم بسیار به آن اعتقاد دارند و جهت برآورده شدن حاجت به این مکان آمده و به درخت دخیل می بندند و معتقدند این درخت تنها بازمانده از روستای بادامک می باشد و به واسطه این درخت، هنوز روح زندگی در روستا جریان دارد. شاخه های خشکیده دیگر درختان جهت پخت نذری استفاده می شود اما شاخه های خشکیده این درخت به هیچ عنوان بریده و یا سوزانده نمی شود. آنها معتقدند این درخت نگهبان چشمه و روستا و منطقه است.

شریعتی منش بیان داشت: این درخت کهنسال با وجود وضعیت فیزیکی خود تمام شرایط محیطی و اقلیمی موجود در منطقه را بخوبی تحمل کرده به همین سبب بسیار ارزشمند است، بنابراين اقدام جهت ثبت این اثر در فهرست میراث طبیعی ملی می تواند برنامه های مدیریتی و حفاظتی مناسبی را در پی داشته باشد.

انتهای پیام/